Deze site maakt gebruik van website- Tracking van derden om hun diensten aan te bieden, deze continu te verbeteren en om advertenties weer te geven die aansluiten bij de interesses van de gebruikers.
Ik ga akkoord en kan mijn toestemming op elk moment met ingang voor de toekomst intrekken of wijzigen.
Ze kunnen verfijnd en gezellig zijn, maar ook gebloemd en handgeknoopt. We houden van tapijten! Ze zijn de perfecte make-over voor elke kamer.
In feite zijn er vele manieren om een tapijt te maken. De bekendste zijn tuften, weven of knopen, waarbij tuften de meest voorkomende is. Dit werkt ongeveer zoals een naaimachine: de naalden prikken het garen in een basismateriaal, maar trekken het niet strak, zodat er lussen overblijven. Een dergelijk tapijt wordt lussenpooltapijt of loopware genoemd. Als de lussen worden opengesneden, ontstaat een tapijt met gesneden pool, ook wel velours tapijt genoemd. Om ervoor te zorgen dat de lussen in het basismateriaal blijven zitten, wordt het garen aan de achterkant cacheert (= gefixeerd).
Bij het weven spant men eerst de verticale kettingdraden op een weefraam en trekt er dan de inslagdraden haaks doorheen. Dit proces wordt beschouwd als een van de oudste ambachten van de mensheid. Bij het knopen worden afzonderlijke, korte poolsteken op een drager geknoopt. Er zijn enorme verschillen, zowel wat betreft het materiaal als de knoopdichtheid.
Tapijten zijn gemaakt van natuurlijke vezels, synthetische vezels, of een mix van beide. Natuurlijke vezels zijn bijvoorbeeld wol, sisal of zijde. Ze zorgen voor een goed binnenklimaat. Sisal is zeer slijtvast en wol is bijzonder vuilafstotend. Over het algemeen zijn tapijten van synthetische vezels echter gemakkelijker schoon te maken. Een aspect dat bijzonder belangrijk is in kamers met veel voetverkeer, zoals de gang, of wanneer er dieren in huis zijn.
Rond, vierkant, rechthoekig - dit zijn de meest voorkomende tapijtvormen. Waarschijnlijk ook omdat ze het beste passen in onze bijna altijd rechthoekige kamers. Maar er zijn ook ongewone varianten: niervormige tapijten, ovale tapijten of tapijten met zes, acht of zelfs meer hoeken. Soms worden vertrouwde vormen volledig opgelost en worden bijvoorbeeld tapijtcirkels aan elkaar geregen of rechthoeken genest. Maar let op: hoe ongebruikelijker de vorm, hoe meer ruimte hij nodig heeft om te werken. Ruiten, diamanten of druppels die onder banken, salontafels en fauteuils worden geperst, krijgen geen kans om hun ware potentieel te ontplooien.
Korte pool betekent dat de pool van een tapijt minder dan 1,5 centimeter hoog is. Nogal plat, met andere woorden. En dat heeft voordelen: vuil en stof blijven niet zo gemakkelijk vastzitten in een laagpolig tapijt. Daarom zijn kortpolige tapijten geschikt voor mensen met een allergie en gemakkelijker te hanteren als er huisdieren in huis zijn. Ze zijn ook duurzamer dan hoogpolig tapijt en daarom ideaal voor drukke ruimten zoals de vestibule. Nadeel: kortpolige tapijten zijn niet zo donzig.
Luxe voor de voeten - hoogpolige tapijten hebben een zachte pool die meestal tussen 1,5 en 5 centimeter hoog is. Alles daarboven wordt nog gezelliger en wordt beschouwd als een langpolig tapijt. Bij mooi geruwde hoog- of langpolige tapijten spreken we van shag of shaggy tapijt (komt van het Engels: shaggy = ruig).
Hoogpolige tapijten zien er geweldig uit in de woonkamer of slaapkamer. Wanneer je 's morgens met je blote voeten in de zachte pool kruipt, heeft de dag al een paar punten gescoord. Ze zijn minder geschikt voor drukke ruimten zoals gangen of keukens, omdat ze vuil aantrekken en dat tussen hun stapel verstoppen. Daarom zijn hoogpolige tapijten ook geen goed idee voor mensen met een allergie of huishoudens met dieren.
Vintage is de term die wordt gebruikt om tapijten met een bepaalde gebruikte look aan te duiden. Dit kunnen zowel nieuwe tapijten zijn die zijn bijgesneden om er oud uit te zien, als echt oude exemplaren die er nu modern uitzien in een nieuwe context. Soms verwijst vintage ook naar een tapijt dat opnieuw is samengesteld uit vele delen van oude tapijten, vaak in een patchworkstijl.
Als natuurlijk materiaal hebben wollen tapijten een positief effect op het binnenklimaat. Wol vezels slaan vocht en warmte goed op, absorberen geurtjes en zijn vuilafstotend. Ze zijn lichtjes gekroesd, wat een wollen tapijt altijd een zeker volume geeft. Wollen tapijten worden gewoonlijk geweven volgens zeer verschillende processen. Maar er zijn ook getufte goederen of tapijten die bestaan uit aan elkaar genaaide bolletjes vervilte wol.
Retro tapijten gaan over patronen en/of kleuren van vroegere stijlen die vandaag opnieuw worden uitgegeven. In tegenstelling tot vintage speelt het gebruikte uiterlijk geen rol. Voorbeeld: de Midcentury-Modern-stijl uit het midden van de vorige eeuw is al enige tijd aan een grote comeback bezig. Bij tapijten speelt men ook graag met oude ornamenten die in nieuwe patronen worden verwerkt.
Een kelim is een geweven tapijt waarvan het patroon er aan de voor- en achterkant hetzelfde uitziet. Oorspronkelijk is dit type tapijtproductie afkomstig uit de Balkanlanden en het Nabije en Midden-Oosten. Een kelim is een zogenaamd plat geweven tapijt, d.w.z. dat het geen pool heeft. Daarom zijn kelims geschikt voor mensen met allergieën en voor huishoudens met dieren. Een ander voordeel: kelims zijn vrij licht en kunnen dus gemakkelijk worden uitgeschud. Ze zijn robuust en kunnen worden geplaatst in drukke ruimten zoals de eetkamer of de gang.
Een Gabbeh is een traditioneel handgemaakt Perzisch tapijt dat bijzonder luchtig en zacht is door een grove weving. Kenmerkend waren vroeger grote gekleurde vlakken, geometrische figuren en abstracte ontwerpen. Maar onder Europese invloed verdwenen de kleurrijke patronen, zodat Gabbehs tegenwoordig meestal in één kleur worden gemaakt en met spaarzame versieringen (als die er al zijn). Bovendien komen de Gabbeh-tapijten tegenwoordig meestal uit India, maar zijn zij, net als vroeger, gemaakt van een wol-katoenmix.
Bij bont wordt een onderscheid gemaakt tussen pluizig langharig bont (meestal schapenvacht) voor fauteuils, stoelen of banken en zacht kortharig bont (meestal rund huid) als tapijt. Over het algemeen heeft bont een zeer warm en behaaglijk effect, met een neiging naar het mondaine en rustieke. Belangrijk: Dierenbont is als tapijt niet erg slijtvast. In intensief gebruikte kamers of met eetkamerstoelen die er steeds overheen schuiven, zullen er snel kale plekken ontstaan.
Hou je van de look van bont, maar wil je geen echt dierenbont in jouw huis? Synthetisch bont is hier een goed alternatief. Ze zien er nu bijna net zo uit als de originelen en voelen ook zo aan. Ze zijn ook veel gemakkelijker te onderhouden: stop ze gewoon in de wasmachine en alles is weer schoon.
De term oosters tapijt is erg vaag. Het gaat om tapijten die afkomstig zijn uit een gebied dat zich uitstrekt van Marokko via Noord-Afrika en het Midden-Oosten tot Centraal-Azië en India, ook wel bekend als de "tapijtgordel". De gebruikte materialen en patronen lopen sterk uiteen, wat niet verwonderlijk is gezien de omvang van het gebied. Dat is de reden waarom zowel Perzische tapijten als Turkse kelims tot de oosterse tapijten worden gerekend. Tegenwoordig betekent oosters tapijt meestal een handgeknoopt tapijt met ornamenten. Als men het preciezer wil definiëren, moet men verwijzen naar de betrokken streek, de knoopstijl of de tradities van bepaalde etnische groepen.
Berbertapijten zijn tapijten uit de Maghreb-staten Marokko, Algerije, Tunesië en Libië. Oorspronkelijk waren dit zuiver geweven tapijten; geknoopte exemplaren bestaan pas sinds het begin van de 20e eeuw. Kenmerkend zijn geometrische motieven zoals ruiten, driehoeken of kammen in gedempte aardetinten. Het materiaal is meestal schapenwol.
Een loper is een meestal rechthoekig tapijt dat vooral in de gang wordt gebruikt als vuilvanger. De langwerpige vorm is echter ook nuttig gebleken voor andere kamers, zodat je nu ook gezellige hoogpolige lopers kunt vinden als bed omranding of duurzame kortpolige lopers voor in de keuken.
Tapijten voor de kinderkamer scoren meestal met lieflijke motieven en een aaibare pool. Dit is geweldig voor de babykamer - een tapijt is zacht om op te kruipen en dempt de eerste stapjes, die vaak op het zitvlak van de broek terechtkomen. Maar daarna wordt het vaak moeilijk: hoogpolig tapijt slokt kleine onderdelen op en zelfs op kortpolig tapijt willen speelfiguren niet goed staan. Meestal schuiven de kinderen dan uit zichzelf het tapijt opzij om ruimte te maken. Ook leuk.
Als algemene regel geldt: vast gelegd tapijt is ongeschikt voor vloerverwarming, omdat het de warmte slecht geleidt. Tegels zijn ideaal. Een kamer met tegels ziet er echter koel uit - zelfs als de vloer lekker warm is. Tapijten bieden uitkomst, maar zij mogen slechts een klein gedeelte van de ruimte bedekken om het verwarmingsvermogen niet al te zeer te verminderen.
Vlak geweven tapijten met een hoge warmtedoorlaatbaarheid, b.v. van jute of sisal, zijn het meest geschikt voor vloerverwarming. Want: hoe hoger de pool, hoe minder warmte er in de stof dringt. In kamers zonder vloerverwarming kun je daarom het beste gebruik maken van gezellige shaggy tapijten.
